🔻Pleasantville

       David ve Jennifer birbiriyle anlaşamayan iki kardeştir. Bir gün tv kumandası için kavga ederlerken kendilerini pleasantville adlı dizinin içinde bulurlar.
       Eski dönemlerde geçen dizi David'in sürekli takip ettiği bir dizidir ama Jenifer'in bu dizi hakkında bir bilgisi yoktur. Bulundukları diziye uyum sağlamaya çalışırken Jennifer kuralı bozar ve herşey değişmeye başlar. Siyah beyaz olan dizi kuralların yıkılması sonucu hala aynı kalabilecek midir?


          Tür: Dram/ Fantastik
          Yapım yılı: 1998
          Oyuncular:
          Tobey Maguire -David-
          Reese Witherspoon -Jennifer-
          Paul Walker - Skip-
          Williams Macy -George-
          Joan Allen -Betty-
          Jeff Daniels -Bill-
       
       

   


       Bu bölümden sonra eğer filmi izlemediyseniz devam etmeyiniz.

 
       Seyrettiğim en güzel ve anlamlı filmlerden biriydi. Herkesin izlemesi gereken filmler arasında olduğunu düşünüyorum. Siyah beyaz bir film izleyeceğimi düşünürken yavaş yavaş renklenmesi oldukça güzeldi.
       Pleasantville kendi kuralları olan bir kasaba. İnsanlar her gün aynı şeyleri hiç sorgulamadan yapiyorlar. Belli bir düzen içinde devam eden aslında mukemmeliyetci olduğu düşünülen fakat insanlarin belli kalıplara sıkıştığı bir yer.
        Kitapların içi boş ve hiçbir bilgi yok. Sanata bakış açısı oldukça sınırlı. Her tür müziğin çalınmasına izin verilmiyor. Tarihsel olaylara göndermeler oldukça fazla. Toplumsal tabulara oldukça güzel değiniyorlar.
         Hangi dönemde olursa olsun insanların ötekileştirdiği ve dışladığı insan grupları hep var. Kendi istediklerini yapan kurallar dışına çıkan insanlar yavaş yavaş renklenmeye başlamıştı filmde. Onlara bakış açısı ve ötekileştirilmeleri aslında her toplumda var olan bir şey. Bence sadece Amerikan toplumunda olan gelişmeler değil de tüm toplumlarin kendilerinden bir parça bulabilecekleri değişimler konu edinmiş.
         Evin babasının her gün eve gelip "Honey I'm home." demesi ve bir gün yine gelip karısını evde bulamamasi aslında kadına bakış açısının göstergesi bize. Kadın evde oturur eşine yemek hazırlar mantığı bizim toplumumuzda da var. Ona olan eleştiri oldukça iyiydi bence.
        İnsanlar her zaman yapmadıkları şeyleri yaptikca kabuklarını kırdıkça renkleniyorlardi. Aslında filmde çok mesaj vardı ama bence en temel mesaj "hayatımızı renklendirmedigimiz sürece siyah beyaz bir hayat yaşayacağız" idi.
        Her insan doğar büyür ve ölür ama her insan yaşamaz. İşte filmin anlatmak istediği bir diğer sey de buydu ya da ben öyle anladım. Her gün cheeseburger yapan Bill'in resme yeteneği olduğunu keşfettiği yerler de anlatilmak istenen şeydi bu.
       Filmde en güzeli de verilmek istenen mesajların didaktik bir şekilde değil de hikayeye ve karekterler üzerine dağıtılarak verilmesiydi. Filmi mükemmelleştiren şey bence tam olarak buydu.
        Ayrıca siyah beyaz sahnelerde renklenen insanların yerleştirilmesi harika olmuş. Siyah beyaz başlayan bir filmin adım adım renklenmeye başlaması da oldukça iyiydi.
        Oyunculara değinmeden geçmek olmaz çünkü film adeta yildizlar geçidi gibi. Tobey Maguire'yi bilmeyeniniz yoktur. İsim hafizasi benim gibi kötü olanlar için Peter Parker nam-ı diğer Spiderman arkadaşlar. Hala bir ışık yanmadıysa google görsellerden aratabilirsiniz. Bazı oyucular vardir oynadığını hissetmetsiniz hep "o" olur. Bence Tobey tam olarak öyle bir oyuncu. Reese Witherspoon'un da bir filmini mutlaka izlemişsinizdir diye düşünüyorum zira bir ton filmi var kendisinin. Ve ve ve tabiki Paul Walker. Hızlı ve Öfkeli serisinde izlemiş ve çok sevmiştim kendisini. Öldüğünde de bir o kadar üzülmüştüm. Harika bir oyuncuydu çünkü. Diğer oyuncularda bir harikaydı tabi. Anne rolündeki Joan Allen ve "Honey I'm home" repliğini kafamıza kazıyan babamız William Macy de harikalardı.
      Sonuç olarak film konusuyla oyuncularıyla görsel efektleriyle tam bir başyapıt. İzleyin ve arkadaşlarınıza izlemesi için tavsiye edin.Zaman kaybının aksine izlemediginiz sürece kaybettiğiniz bir film diyebilirim.